Vietnam: liefde op het tweede gezicht!

Het is inmiddels 4 weken geleden dat ik aan een nieuw avontuur in Vietnam ben begonnen. De afgelopen tijd is een reis geweest om nooit te vergeten. Wel even een waarschuwing voordat je begint met lezen, dit kan nog wel eens een lange blog worden..
Waar zal ik beginnen!

Eind juli stapte ik op het vliegtuig van Bangkok naar Hanoi. Bij de incheckbalie stond een enorm lange rij en raakte ik aan de praat met de Amerikaan James. Hij vertelde over zijn semester in Amsterdam, zijn liefde voor Nederland en over zijn plan om een motor te kopen in Vietnam. Al snel vroeg hij mij mee op zijn avontuur en zo avontuurlijk als ik ben kon ik dit aanbod niet afslaan. We pakten een taxi van het vliegveld naar de populaire Vietnam Backpackers Hostel en de reis in Vietnam kon beginnen. Tijdens mijn reis had ik eigenlijk altijd 5 dingen die ik belangrijk vond: een plek om te slapen, nieuwe mensen leren kennen, de natuur, de cultuur en de FOOD hotspots ontdekken. Dus zo gezegd zo gedaan! Met mijn Lonely Planet op zak, kwamen James en ik terecht bij een fantastisch cafe'tje met een dakterras en uitzicht op de St. Joseph kathedraal. Daar bestelden we meteen ons eerste typisch Vietnamese gerecht Bun Cha (rijst-vermiccili met gemarineerd varkensvlees) en een koude Vietnamese ijskoffie. Een goed begin is het halve werk! Na onze lunch besloten we om een beetje door de stad heen te dwalen. Bangkok was al gek, maar Hanoi doet er nog een schepje bovenop! De warmte, drukte en toeterende scooters komen je overal tegemoet.. En de straat oversteken is dan ook een hele opgave! Ik moet dan ook bekennen het was pretty overwhelming. De eerste indrukken van de schreeuwende Vietnamezen deden mij verlangen naar de lieve en glimlachende Thaise mensen.
We liepen een rondje rond het Hoan Kiem Meer en dwaalden een tijdje in 'the old quarter'. Daarna was ik aardig gesloopt en besloot ik terug te gaan naar het hostel, terwijl James op zoek ging naar een motor. Een aantal uur later, voelde ik me stukken beter, had James een super vette Suzuki motor gekocht en hadden we 3 leuke Fransen leren kennen: Mathieu, Eloise en Pierre. Gezamenlijk gingen we naar de night market waar we op kleine rode krukjes ons eerste Hanoi biertje dronken onder het genot van Vietnamese loempia's! Na een aantal hapjes en drankjes en vooral mensen kijken (scooters, voetgangers en auto's door een klein straatje met streetfood.. echt bizar hoe dat allemaal goed kan gaan) vertrokken we naar de barstreet waar we tot de vroege uurtjes zijn gebleven! Dag 2 besloten we naar een lokaal restaurantje te gaan om een echt Vietnamees ontbijt te bestellen. Banh Cuon (gestoomde rijst pannenkoekjes met gemarineerd varkensvlees, champignons en garnalen). Wauw, dit was fantastisch! Met een goedgevulde maag besloten we om naar het Hoa Lo Prison Musuem te gaan (het vroegere Hanoi Hilton waar zowel Vietnamese als Amerikaanse soldaten hebben vastgezeten). Ik kan je zeggen, redelijk impressive! Vooral de guilottine en de gruwelijke verhalen houden je wel even koest. Daarna waren we allemaal wel toe aan een drankje: een avocado-passievrucht smoothie. Ja ja mijn ultimate favorite, wat vooral mijn medereizigers uit Thailand kunnen bevestigen! Inmiddels heb ik ook hier mijn enthousiasme over kunnen brengen haha. Na onze heerlijke avocado-passievrucht smoothie streken we neer bij onze volgende secret hotspot. Een secret rooftopterras waar we de vietnamese egg coffee probeerden, ja je hoort het goed er zit ei in! En het is heerlijk! Daarna hebben we afscheid genomen van de Fransen en hadden James en ik nog 1 dag samen in Hanoi! Deze dag hebben we de Ho Chi Minh Mausoleum bezocht, de Temple of Literature en de Pagoda. Bizar hoe sommige vietnamezen nog zo in de ban zijn van de overleden communist Ho Chi Minh.
Na een aantal uren te hebben rondgelopen in 40 graden celcius, was het natuurlijk weer tijd voor een foodstop. Dus streken we neer om nog een ander lokaal gerecht naar binnen te werken namelijk de beef noodle soup ook wel Pho genoemd. Ja ik moet bekennen, dit is wel een van mijn favorieten! Terug in het hostel besloten James en ik onze grote backpacks achter te laten in het hostel in Hanoi (waar we na 2 weken weer zouden terug komen) en 2 kleine rugzakken mee te nemen.
Ja dan kom je erachter dat je amper iets nodig hebt!
James stapte daarna samen met zijn motor 'black beauty' op de nachttrein naar Sapa (Noord-Vietnam) en ik zou hem de volgende morgen volgen met de bus. Wauw, Sapa is echt fantastisch. Je moet een beetje door het toerisme heen prikken, maar niets kan tippen aan de schone berglucht en het fantastische uitzicht. Bovendien was de temperatuur zeer aangenaam (20 graden in Sapa na 40 graden in Hanoi) en zijn de diverse en kleurrijke etnische bevolkingsgroepen zeer interessant! Natuurlijk moesten we onze aankomst in Sapa vieren met een foodstop, dus streken we neer in een van de beste cafe'tjes. Op aanraden van de eigenaar bestelde ik een pompoen-soep met croutons en een gemberthee met honing uit de bergen van Sapa. De honing hadden ze niet meer op voorraad.. Maar zo gek als de vietnamezen zijn, pakte de eigenaar de scooter om speciaal voor ons verse honing uit de bergen te halen! Wat een ervaring. Na deze maaltijd en de gemberthee met de verrukkelijke honing (ik ben nog steeds aan het googlen om dit te gaan exporteren naar Nederland) vertrokken we naar ons hostel. 2 dagen werden we wakker met een fantastisch uitzicht, een fantastisch ontbijt en fantastische thee met honing! De dagen in Sapa waren heerlijk. Aangezien we zo'n 2 weken zouden rondtrekken met de motor in het Noorden, vonden we het onnodig om de trekking in Sapa te doen. Dus vertrokken we 2 dagen later naar Lao Cai (een saai industrieel communistisch stadje) om de volgende dag te vertrekken naar een ander bergplaatsje genaamd Bac Ha. Bac Ha staat bekend om flower mong (een van de vele etnische bevolkingsgroepen die Vietnam rijk is), zijn kleurrijke markten, de watervallen en de mooie landschappen. De reis er naar toe was fantastisch!! Kronkelende bergpaadjes, uitgestreken rijstvelden, geen toeristen en vrachtwagens die stoppen om selfies te maken. Ja wij samen (op de motor) waren een toeristische attractie voor hun, en vice versa. Hilarisch! Het was een prachtige rit! Alleen op de wereld op zo'n 1000 meter hoogte reden we dwars door wolken en mist heen, een van de meest bijzondere ervaringen in mijn leven! We zijn zo'n 2 dagen in Bac Ha gebleven waarna we weer een flink stuk door zijn gereden naar de volgende bestemming Ha Giang! Wat een reis was dat!! Als je dacht dat het niet mooier kon, dan viel je weer in de ene na de andere verbazing. De reis zou zo'n 5 uur duren! Het begon zeer goed met zonnig weer, een goed geasfalteerde weg en mooie uitgestreken landschappen. Maar nadat we ongeveer de helft erop hadden zitten, hield de weg plotseling op en moesten we verder rijden op een modderig, kronkelig en hobbelige pad vol met agressief toeterende vrachtwagens en scooters. In het begin hield ik mijn hart vast, maar het was dat James zo goed kon rijden!! Na een uur zweten op de motor (van zowel de hitte als de spanning) besloten we om onze kontjes wat rust te geven (zadelpijn in Nederland is er niets bij haha...) en een hapje te gaan eten. We waren in de middle of nowhere, 40 graden, met een klein tokootje en 3 vietnamezen die geen Engels spraken. Aangezien ze alleen maar verschillende soorten snacks verkochten, vroegen we met wat handgebaren waar we ergens terecht konden voor een echte maaltijd.. Totaal onverwachts namen ze ons mee naar een kronkelig jungle-paadje de bergen in. Uiteindelijk namen ze ons mee naar hun huis waar we de hele familie hebben ontmoet! Zo gastvrij als de Vietnamezen zijn, werd er speciaal voor ons een bamboo-mat neergelegd waar een uitgebreide en verrukkelijke maaltijd werd geserveerd. Van vers gevangen vis, tot aan vers gebraden varkensvlees en zelfgemaakte thee! We waren er stil van! Helaas heb ik geen foto's gemaakt van dit moment, maar wat was dit bijzonder. Dit zal ik dan nooit vergeten, cảm ơn (vietnamees voor dank je wel). Na de fantastische tussenstop, moesten we weer terug de motor op want we hadden nog een lange reis voor de boeg. Uiteindelijk heeft de reis zo'n 7 uur geduurd.. Ik kan je vertellen, toen het eenmaal donker werd, het onweerde en we in een open veld reden heb ik hem wel even geknepen. Gelukkig zijn we heelhuids aangekomen! Ha Giang was verder niet heel boeiend en we waren een van de weinige toeristen. De grap van de eeuw, een restaurant vinden in Ha Giang was een van de moeilijkste opgaves haha!
Na Ha Giang zijn we naar Halong Bay vertrokken. Ondanks dat ik inmiddels gewend was geraakt aan de lange uren, een vies gezicht, mijn brandwonden op mijn been (ja van de oververhitte uitlaad) en zadelpijn kon niets op tegen de uitgestreken landschappen! En zo verruilden we de bergen en rijstvlaktes voor de kust van Halong Bay. Halong Bay staat bekend om zijn kalkstenen midden op zee. Ontzettend mooi, maar enorm toeristisch. We zijn hier een aantal dagen gebleven om de boot-tour te doen en wat rust te pakken. Dit was maar goed ook, want de vietnam-hoest had ons inmiddels ook al getroffen.. Na wat rust, heerlijke maaltijden en een avondje naar de bioscoop (maar 3 euro per persoon!) wilden we eigenlijk naar Cat Ba (eiland). Helaas moesten we door alle typhoons in die regio terug naar Hanoi.
Deze 2 weken achterop de motor waren een van de mooiste weken in mijn leven. Zo vrij als een vogel, alleen op de weg, terwijl de schoonheid van Vietnam aan je voorbij gaat!!

Terug in Hanoi zijn onze wegen gescheiden. James moest helaas zijn motor laten repareren, dus besloot ik om mijn weg naar het zuiden alleen voort te zetten met de bus. De bussen in Vietnam zijn echt top vergeleken met Thailand! Mijn eerste busstop was Ninh Binh. Een klein stadje wat vooral bekend staat om zijn kalkstenen op het land (vergelijkbaar met Halong Bay maar dan minder toeristisch), schitterend! In Ninh Binh had ik Lynda uit Ierland leren kennen, en samen hebben we met twee motortaxi's in een paar uur een aantal mooie sights gezien. De volgende dag vertrok ik met de nachtbus naar Phong Nha (bekend om zijn natuurpark en de vele grotten). Hier zou ik om 8 uur 's ochtends aankomen, maar helaas kwam de bus middenin de nacht aan. Gelukkig stopte de bus voor een aantal hostels en liep ik als een half dooie mijn hostel in om een bed te reserveren haha! Eenmaal aangekomen in mijn kamer heb ik meteen een leuke groep leren kennen: de 2 Nederlanders Jorian en Bas en de 2 Amerikanen Taylor en Robbie. Na een snel voorstel rondje om 4 uur 's ochtends, zijn we meteen in slaap gevallen. De volgende dag hebben we vooral lekker gerelaxt aan het zwembad (Easy Tiger Hostel) en veel gekletst. Hier kwam ik er maar weer achter hoe klein de wereld is! Zo ben ik mijn oud-collega Iris tegen gekomen en kwam ik erachter dat Jorian ook voor Lipton Ice Tea stage heeft gelopen. Bovendien nog de Nederlandse Rixt en de Israëlische Lealla leren kennen. In de avond hebben we lekker biertjes gedronken bij Easy Tiger Hostel onder het genot van live muziek. Hier stroomt het elke avond vol met allemaal backpackers, super gezellig! De volgende dag zijn we vroeg op gestaan en hebben we scooters gehuurd om een aantal grotten te bezoeken. Van horen zeggen waren de 'dark cave' en de 'paradise cave' de mooiste! De dark cave was ontzettend gaaf! De naam zegt het al maar het is compleet donker. Eerst moet je een stuk ziplinen en zwemmen om vervolgens bij de grot te komen. Daarna ga je met een helm en hoofdlampje de grot in die uiteindelijk eindigt bij een modderbad! Ontzettend leuke ervaring. Na de dark cave, was de paradise cave aan de beurt. Wauw deze grot is zoooo mooi en staat vooral bekend als een van de langste en mooiste grotten ter wereld (31 km). Na de caves hadden we honger en hebben we gegeten bij een klein restaurantje. Met stipt het beste eten wat ik in heel Vietnam heb gehad!!

De dag daarna verlieten we Phong Nha (Jorian, Bas, Robbie, Taylor en ik) voor Hue (de keizerlijke stad). Hier zijn we 1 dag gebleven en hebben we het keizerlijke paleis bezocht. Achterop de motor van 2 Vietnamese easy riders vertrokken Taylor en ik naar Hoi An en reden we de mooie Hai Van Pas (een van de mooiste wegen in Vietnam tussen Hue en Hoi An). Hoi An is met stipt een van mijn favoriete plekken in Vietnam! Deze stad is namelijk als enige onaangetast gebleven in de Vietnam oorlog, met als gevolg dat deze oude handelsstad straalt als geen ander. De straten zijn er prachtig versierd met lampionnen en de Japanse, Chinese en Franse invloeden zijn overal terug te vinden. De stad staat daarnaast bekend om zijn goedkope maar kwalitatieve naaiateliers, de rijstvelden en de mooie stranden. Kortom allemaal redenen om hier langer te blijven. Nadat ik 2 jurken had laten maken, de bezienswaardigheden had gezien, de lokale keuken had geproefd en lekker een paar dagen op het strand had gelegen, vertrokken we na zo'n 5 dagen Hoi An naar Da Lat. Na een lange busrit van 18 uur kwamen we aan in het mooie Da Lat. Wauw wat een verademing is deze stad! De schone berglucht en de heerlijke temperatuur (zo'n 20 graden) doet een mens goed. Taylor en ik verbleven in het Da Lat Family Hostel. Het meeste populaire hostel in Da Lat. Eenmaal aangekomen werden we gekust en omhelst door de Vietnamese familie en moesten we meteen plaatsnemen aan de lange eettafel. Samen als een soort van grote familie werd er een vers klaar gemaakte lunch geserveerd (groentes, rijst, bananen-pannenkoekjes) en kwamen we Rixt en Lealla weer tegen (uit Phong Nha). Taylor en ik kwamen bovendien twee andere Canadese meiden (Lauren en Jacky) tegen van ons vorige hostel in Hoi An. Zij hadden ons getipt over een fantastische secret tour in Da Lat. Niet te weten wat te verwachten gaven Taylor en ik ons op voor de geheime tour. Na een aantal mailtjes te hebben uitgewisseld aan een 'geheim emailadres' zouden we de volgende dag opgehaald worden voor de tour. De rest van de dag hebben we een bloementuin bezocht, rond het meer gelopen en hebben we 's avonds plaatsgenomen aan het familiediner. Na wat biertjes bij het hostel zijn we naar de 100 roofsbar gegaan (een crazy doolhof bar) waar we de avond hebben afgesloten. De volgende dag werden we om 08.30u opgehaald door Mr. Rot. Samen met de Canadese meiden begonnen we aan de secret tour!! Dit was de high light van mijn hele reis!! Mr Rot was een man uit een ethnische familie die was geadopteerd door rijke Vietnamezen. Hierdoor was hij de enige uit de familie die de kans had gekregen om te studeren en zowel Vietnamees, dialect als Engels sprak. Deze dag begonnen we bij een cricket farm, waar krekels worden gefokt en vervolgens worden gegeten. Ik moet bekennen het best lekker (als een soort knapperige naturel chips) en schijnt enorm gezond te zijn! Daarna werd de tour voortgezet naar een lokale markt waar we lokale producten en fruit te eten kregen, en hebben we een zijdefabriek en een koffieplantage bezocht (wist je dat Vietnam een van grootste koffie-exporteurs is van de hele wereld!!). Deze dag eindigde we in het dorpje waar Mr. Rot is opgegroeid. Ik ga hier niet teveel over uitweiden, maar dit was de meest bijzondere ervaring van mijn leven. Van het drukke Vietnam kwamen we terecht in een van de meest geïsoleerde bergdorpjes. Zo gek dat een paar kilometer zoveel verschil kan maken. Het voelde namelijk alsof we terug gingen in de tijd. De mensen spraken een ander dialect, leefden in armoedige hutjes en hadden nog nooit in hun leven toeristen gezien. Deze dag heeft mij niet alleen inzicht gegeven in de Vietnam oorlog maar ook hoe het communisme toen en nu nog steeds impact heeft op hun dagelijks leven. Een keiharde reality check die je wel even doet wakker schudden hoe rijk wij zijn en in onze handen mogen klappen met alle kansen en mogelijkheden die wij krijgen toegereikt.
Na deze bijzondere ervaring in Da Lat vertrokken we naar ons laatste bestemming in Vietnam: Ho Chi Minh stad ook wel Saigon.
Wat een stad! Deze stad is in bezit geweest van de Amerikanen, wat goed zichtbaar is door de vele skyscrapers en de grote fastfoodketens. Helaas waren we hier maar 2 dagen, maar deze dagen hebben we dan ook goed besteed. Van alle sights (notre dame kathedraal, het oude postkantoor, het park met een outdoor gym en de markt) tot de cu chi tunnels (tunnelsystem van de Vietnam-oorlog) en het oorlogsmuseum.
Door de inzichten in de geschiedenis van dit land ben ik de Vietnamese cultuur beter gaan begrijpen en heb ik enorm veel respect gekregen voor de mensen.

Vietnam: een land met veel historie dat enorm veel heeft moeten doorstaan, een land dat je beter moet leren kennen om er vervolgens totaal verliefd op te worden. Vietnam je hebt mijn hart gestolen en mij een ander mens gemaakt!

De afgelopen twee maanden waren fantastisch, nieuwe culturen, nieuwe mensen en vooral een nieuwe ik. Met een rugzak vol herinneringen en ervaringen kan ik beginnen aan een nieuwe fase in mijn leven. Amsterdam, here I come!