'With every ending comes a new beginning'

Na het mooie Yogjakarta stonden er nog veel mooiere plekken te wachten. Te beginnen met het eiland Karimunjawa, ja echt zo heet het. In Nederland had ik al diverse tips gekregen van dit nog vrij onbekende eilandje, die ik dan ook zeker moest opvolgen. Dat dit eiland moeilijk te bereiken is, konden we eigenlijk al opmaken aan het tekort aan informatie. Dus hadden we eerst maar een bus genomen naar Semarang (havenstad aan de Noordkant van Java). Hier kwamen we erachter dat er geen boten vertrokken, maar aangezien we al een hotelovernachting hadden geboekt, gingen we hier maar even de omgeving exploren. Semarang bestaat uit verschillende wijken, en zo kwamen we terecht in Rainbow Village. Ja je hoort het goed, een wijk in de kleuren van de regenboog. Fantastisch om te wandelen door EEN groot kunstwerk. Aangezien deze plek helemaal NIET toeristisch is, werden we vriendelijk onthaald door alle buurtbewoners. Binnen de kortste keren wist heel de wijk dat wij er waren en liepen de kinderen lachend achter ons aan. Na de Rainbow village, kwamen wij toevallig terecht in Chinatown, waar we heerlijk hebben gegeten bij de lokale streetfood market. We sloten de dag af bij Sakapatat. Na een paar heerlijke biertjes en live-muziek vertrokken we terug naar ons hotel. Hier zou ik nog een helse nacht tegemoet gaan, omdat ik mijn portemonnee was vergeten in de taxi. Na deze helse nacht en geluk bij een ongeluk, kwam de taxi-chauffeur de volgende morgen mijn portemonnee terug brengen. En zoals het hoort, werd de eerlijke vinder (taxi-chauffeur) beloond met een zakcentje. Hierna vertrokken we naar Jepara, een klein spookstadje, waar de boten WEL zouden vertrekken naar Karimunjawa. Na zo'n 2 uur op de fastboat kwamen we aan op het eiland, hier werden we niet alleen onthaald door Kaj en Jillian (het stel uit het Westland) maar ook door Naomi (de hotel-eigenaresse). Het eiland was prachtig: van parelwitte bounty-stranden tot aan een helderblauwe zee en nog belangrijker bijna GEEN toeristen. We hadden een prachtige locatie met uitzicht over Karimunjawa en werden elke avond vergezeld door Gecko's haha (grote hagedissen die hun aanwezigheid laten blijken door GECKO te roepen). We zijn hier 3 dagen geweest, en hebben door middel van scooters en een boot het hele eiland gezien. Het eiland was prachtig en de dagen waren ontzettend leuk door ons gezelschap (Kaj, Jillian maar ook Marco en Nynke). Elke avond werd dan ook leuk afgesloten met een heerlijk ijskoud bintang biertje op sunset beach met een fantastische zonsondergang. Wat wil je nog meer?!! Na 3 fantastische dagen gingen we samen met Kaj en Jillian terug naar Semarang. Gelukkig vertrokken er dit keer wel boten, want omdat dit eiland totaal niet toeristisch is, is dit altijd maar de vraag! Vanuit Semarang namen we het vliegtuig naar Surabaya, wat onze laatste dagen op Java zouden zijn. Vanuit Surabaya hadden we een goede deal gesloten om de Bromo vulkaan te bezoeken. We werden om 23:30 opgehaald in Surabaya en het was zo'n 3 uur rijden naar een dorp vlakbij de Bromo vulkaan. We moesten vervolgens onze reis met een fourwheeldrive jeep voortzetten om tot het hoogste punt te komen. Om half 5 in de ochtend hadden we het punt bereikt. Ongeveer een uur later kwam de zon op en ik kan jullie oprecht vertellen dat dit het mooiste is wat ik ooit heb gezien!!! Het was het allemaal waard. Na deze fantastische tour vetrokken we weer naar Surabaya, waar we afscheid namen van Kaj en Jillian. De volgende dag namen we ons vliegtuig naar Bali en namen we afscheid van het rauwe maar fantastische Java, het drukke verkeer en het islamitische geloof. En gingen we nog lekker 2 weken genieten op Bali. Eenmaal op Bali aangekomen, hadden we meteen een cultuurshock.. Zoveel toeristen, een ander geloof (Boeddhisme & Hindoeisme), hippe Westerse restaurants en we hoefden niet meer continue op de foto's met locals. Ja dat was wel even wennen na dat mooie rauwe Java. We begonnen in Seminyak: een hip stadje met veel winkels, spa's en goede restaurants. Hier hebben we dan ook even lekker rustig aan gedaan, heerlijk gegeten en bijgekomen. Daarna vertrokken we naar Canggu, een laidback surfstadje wat bekend staat om de gezonde keuken. Helaas niet zo gezond voor mij, want ik kreeg te maken met een ernstige voedselvergiftiging. Na zo'n 2 dagen ORS, diarreeremmers, pijnstillers, water en geen eten was ik weer een beetje de oude. Dat was maar goed ook, want daardoor konden we nog even de hotspot bezoeken: de tempel Tanah Lot. Pura Tanah Lot is een Balinese tempel en ligt in zee boven op een rots. Tanah staat voor Aarde en Lot voor Zee. De verhalen gaan ten ronde dat de tempel was gebouwd om Bali te beschermen tegen de oprukkende Islam, en de tempel is alleen maar te bereiken met laag water. Vooral met de zonsondergang zag het er prachtig uit! Vanuit Canggu vetrokken we naar Ubud. Ubud is het culturele hart van Bali, hier vind je verschillende soorten kunst, de groene rijstvelden en authentieke dorpjes. Omdat we hadden gehoord dat Ubud heel leuk is, zouden we hier 4 dagen verblijven. We hadden leuke bamboohutjes gehuurd met een uitzicht over de rijstvelden. Ja hier kon ik wel aan wennen. Elke dag gingen we op pad met de scooter, en hebben we de vele highlights gezien. Van de rijstterrassen 'Tegelalang' tot de tempel 'Gunung Kawi' en de holy water spring 'Tirta Empul'. Vooral het laatste was erg bijzonder, hier kregen we een tour en werden we gezegend door het heilige water. Na Ubud vertrokken we naar Sanur, een havenstadje ten zuiden van Bali. Hier zouden we de boot pakken naar Nusa Lembognan (een eilandje ten zuiden van Bali). Eenmaal aangekomen in de haven gingen we op zoek naar goedkope boottickets toen we toevallig Marco & Nynke weer tegenkwamen. Hier hebben we nog even gekletst onder het genot van een drankje, daarna namen we afscheid en stapten we op de boot naar Nusa Lembognan. De laatste week ging in, en dus moesten we er nog meer van genieten. Op Nusa Lembognan stapten we weer op de scooter, en hebben we het eiland ontdekt. Bovendien ook nog even de oversteek gemaakt naar Nusa Ceningan (een ander kleiner eilandje te bereiken door de Yellow Suspension Bridge). Na 2 dagen hadden we het wel gezien, en vertrokken we naar de Gili eilanden. Hier hebben we 3 dagen genoten, gegeten en bijgekomen. Het meest bijzondere? Ja dat was de snorkeltour, waar we gesnorkeld hebben met reuze-schilpadden. WAUW, wat een beleving! Zo zwemmend boven deze schilpadden, besef je maar weer hoe bijzonder moeder natuur is. Onze laatste avond op de Gili eilanden sloten we af onder het genot van een hapje & een drankje en een van de mooiste zonsondergangen. WAUW wat was dit een fantastische reis, zoveel mooie mensen, zoveel mooie plekken en belevenissen. En met elke mooie zonsopkomst, zonsondergang of een bijzondere plek stond ik weer even stil bij mijn opa. Het land waar mijn voornaam bijzonder is, zelfs goddelijk. Het land waar mijn opa de meest afschuwelijke maar ook de meest mooie beelden op zijn netvlies heeft gehad. En het land wat mij een stuk dichterbij hem, maar ook dichterbij mezelf heeft gebracht. Dankbaar voor alles wat ik heb gezien, ben ik klaar voor een nieuwe fase in mijn leven. Een ding is zeker, met het einde van deze reis komt een nieuw begin.